علیرغم اینکه مدیر هنرستان موضوع ردپا را یک موقعیت یادگیری برای درس هویت اجتماعی که من تدریس می کردم عنوان کرده بودند ولی پایان کار مبهم بود و باور نداشتم بتوان در کلاسهای غیرحضوری کار خاصی انجام داد اما به یاد آوردن خاطرات خوب پروژه های قبلی هنرستان مثل جشنواره هویت من و منشور زندگی بهم انگیزه داد که به جمع مربیان ردپا بپیوندم. ردپا به خوبی توانست مفهوم جامعه و جامعه پذیر بودن را در وجود بچه ها نهادینه کند و خدا را شاکرم که با کمک هم توانستیم نوجوانانی را تربیت کنیم که نه تنها دیگر آن آدم متوقع و منفعل قبلی نیستند بلکه سطح تاب آوری ، خودباوری و کنشگری اجتماعی ایشان بسیار بالا رفته است و ای کاش بتوانیم تمام درس ها را در زندگی دانش آموزان کاربردی کنیم.

ردپای ما اثر 5 گام هدفمند در یک سفر ماجراجویانه بود گام اول مشاهده هوشمندانه در شهر و مشکلات آن، گام دوم جایگزینی مسئولیت پذیری به جای شکایت و طلبکاری گام سوم مساله بینی و مساله یابی و مسائل را ریشه یابی کردندو در گام بچهارم مهارت ارتباط موثر و کارگروهی و تیم سازی را تجربه نمودند در گام پنجم برای حل مسائل ، ایده های خلاقانه دادند و در تیم خوب شنیدن ، هم اندیشی و سعه صدر را آموختند، در گام ششم ایده های خود را بر روی بوم کسب و کار آوردند و یاد گرفتند هر ایده ای قابل اجرا نیست و اما در گام هفتم پرزنت و دفاع از ایده های خود را تجربه کردند. در کل میتوان گفت بچه ها در ردپا یک دوره تکاملی از رشد خود را طی نمودند و توانمندیهای خود را به معرض نمایش گذاشتند